Monaco aan de Maas: het stratencircuit van Rotterdam lijkt terug.

Van 2005 tot en met 2014 werd elk jaar in Rotterdam het evenement “Monaco aan de Maas”, ook bekend onder de naam Bavaria City Racing, gehouden. Formule-1 coureurs kwamen in Rotterdam een middag scheuren over de Coolsingel. Uit het hele land kwamen race-fans naar Rotterdam om coureurs donuts te zien maken.

Zes jaar na de laatste editie lijkt het nu wel elke dag “Monaco aan de Maas”. Er wordt de laatste tijd weer extreem hard geraced door de straten van de stad. Niet door Max Verstappen en zijn collega’s, maar door verkeershufters die de geldende snelheids- en geluidslimieten massaal aan hun laars lappen. En ze komen er ook nog eens mee weg ook.

Een groot aantal Rotterdammers is het echt meer dan zat. Het mobiele testosteron op een paar meter afstand geeft immers een ontzettend onveilig gevoel. Ouders laten hun kinderen niet meer voor de deur spelen en vragen zich hardop af of ze hun kinderen nog wel in de grote stad willen laten opgroeien. Dat terwijl we met ons bouwbeleid juist graag ook deze gezinnen voor Rotterdam willen behouden, omdat ze vitaal zijn voor het economisch draagvlak in de stad. Dat belang is door de Corona-crisis alleen maar groter geworden.

Daarbij is het wachten totdat er (nog meer) doden vallen. Het is daarom tijd om rigoureus in te grijpen en daarvoor hebben we nu een uitgelezen kans. Door de Corona-crisis werkt een groot deel van de stad thuis en zit dus niet, of veel minder, in de auto. Die verkeersaso's - veelal jonge jongens die hun opgekropte frustratie via het gaspedaal tot uiting laten komen - maken precies gebruik van die leegte op de weg om lekker te kunnen racen. Diezelfde leegte op de weg kan het stadsbestuur nu gebruiken om aanpassingen te maken in de stad om diezelfde verkeersaso’s aan te pakken, zonder dat de hele stad vast staat door wegwerkzaamheden. Alleen vergt dat wel wat meer innovatieve en creatieve aanpak dan tot nu toe is gebezigd door de Coolsingel 40.

Met andere woorden: met alleen wat flitspalen neerzetten komen we er niet. Dat moeten we overigens wel doen - en gaan we ook doen, maar de zeven mobiele flitspalen die door het OM aan Rotterdam zijn toegezegd, zijn niet genoeg.

In november 2019 hebben we al een motie in de gemeenteraad ingediend die het mogelijk moet maken geluidsflitsers, als eerste stad in Nederland, naar Rotterdam te halen. Deze flitsers registreren decibellen. Maakt jouw auto teveel geluid bij het optrekken of acceleren, dan krijg je een bon. Ze komen naar Rotterdam, alleen ze zijn er nog niet. Wat ons betreft gaan we er nu echt werk van maken deze snel uit te rollen over de stad.

Tot 1 januari jl. hadden we in Rotterdam een milieuzone. Deze bleek echter niet te werken. Arme gezinnen met hun oude dieseltje mochten het centrum niet meer in, terwijl de lucht daarvan op lange termijn niet schoner werd.

De milieuzone is er niet meer, maar de apparatuur waarbij op basis van kentekenherkenning auto’s uit de stad kunnen worden geweerd is er nog wel. Wij willen dat het College van B&W onderzoekt of deze technologie nu gebruikt kan worden om notoire asociale weggebruikers op deze manier buiten de stad kunnen worden gehouden. Ben je binnen Rotterdam meer dan zoveel keer gepakt op asociaal rijgedrag, dan kom er je er gewoon niet meer in. Negentig procent van de overlast wordt immers naar alle waarschijnlijkheid veroorzaakt door nog geen vijf procent van de verkeersdeelnemers. Houd hen buiten de stad en dan zijn we al een heel eind.

Over buiten de stad gesproken, laten vooral ook leren van andere Europese steden. Hoewel dat wel vaak graag willen, hoeven we in Rotterdam het wiel niet zelf uit te vinden. In Zweden werkt men met groot succes met een systeem van bewegende platen om snelheidsduivels aan te pakken. Het Zweedse systeem heetactibump en werkt met stalen platen die zes centimeter wegzakken, zodra een automobilist te hard komt aanrijden. Er ontstaat een put in plaats van een drempel waardoor het dus ook gebruikt kan worden op wegen waar trams rijden. Zoals op de Noordsingel waar men dertig mag, er in de praktijk veel harder wordt gereden, maar waar drempels vanwege de tramrails niet mogelijk zijn. Met de actibump pak je overtreders aan, maar laat je de verkeersgebruikers die zich aan de snelheidslimiet houden ongehinderd doorrijden.

In Zweden en Denemarken is het aantal snelheidsovertredingen in 30-kilometerzones van 75 naar 21 procent gedaald door de invoering van actibump. Hup, haal die dingen naar Rotterdam.

Wat ons betreft is het nu de perfecte tijd door te pakken met creatieve en innovatieve oplossingen zodat de enige vergelijking met Monaco nog enkel wordt gemaakt door onze hoge woontorens aan het water en niet het gerace door de straten.

Misdaad mag niet lonen Vincent Karremans Dieke van Groningen